- Dit onderwerp bevat 13 reacties, 11 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 3 jaren, 2 maanden geleden door
.
-
Berichten
-
Er kwam een vraag van een gedragsdeskundige bij mij terecht: mag een mentor ten alle tijde in het dossier van een verstandelijk gehandicapte cliënt met psychiatrische problemen mee kijken, ook als deze cliënt aangeeft daar bezwaar tegen te hebben?
Bij cliënten met dementie mag dat altijd, en ik hoef daar ook geen toestemming voor te vragen bij mijn cliënt. Bij een arts mag je dat niet. Je kunt wel informatie bij de arts opvragen m.b.t een bepaald onderwerp van de behandeling van je cliënt. Ik twijfel nu hoe dat zit bij een verstandelijk gehandicapte cliënt met psychiatrische problemen. Ik hoor graag jullie mening
Allereerst zou ik een opmerking maken over wat het gewicht is van de mening van client als deze een VB heeft incl. een psychiatrisch beeld. Als mentor ben je niet voor niets aangesteld en wettelijk de spreekbuis en handel je naar welbevinden in het licht van wat de client zou doen of wat goed is voor de client. Dus als ik als burger te allen tijde inzagerecht heb in mijn dossier dan heb ik als wettelijk vertegenwoordiger van een client dezelfde rechten.
Goedemiddag.
Indien ook maar enigszins mogelijk vraag ik toestemming aan de cliënt of ik het dossier mag inzien. Ik weet het niet zeker, maar zoals hier boven door Jan N. beschreven is m.i. niet de weg. Ik denk dat, wanneer een cliënt niet wilsonbekwaam is op dit onderdeel, het aan hem / haar is om toestemming te geven voor de inzage. Instellingen volgen over het algemeen ook deze lijn.
Mij lijkt dus dat bepaald moet worden of betreffende cliënt wilsbekwaam is op dit onderdeel (wat ook kan mèt een VB met bijkomende psychiatrische problematiek) en dat dat leidend moet zijn. Maar ik kan ernaast zitten.
Hoor graag hoe anderen dit zien / hanteren.
Bij de start van het mentorschap bespreek ik altijd met de cliënt hoe we met elkaar gaan samenwerken. Voor mij is het van belang dat ik alle documenten in kan zien en geef dit aan bij de cliënt. Staat hij/zij daar niet achter, neem ik het mentorschap niet op mij. Maar dat is een keuze die ieder voor zich moet maken. Ik heb het nu altijd in het mentorschapsplan staan. Op deze manier is er geen onduidelijkheid. De reden hiervoor, is dat ik op deze manier mijn werk als mentor ook echt kan uitvoeren. Dit geldt vanzelfsprekend niet voor behandelingen van cliënten inhoudelijk. Dit is tussen hulpverlener en cliënt.
Een soort gelijke kwestie heb ik aan de hand gehad. Waarin de zorgaanbieder mij geen inzage in het dossier wilde geven, omdat de client dit niet zou willen. In eerdere momenten was het geen probleem geweest voor deze client. Ik heb deze kwestie laten voorkomen bij de Interprovinciale Klachtencommissie Zorg en ben op alle fronten in het gelijk gesteld. Een mentor moet inzage kunnen hebben in het dossier/ behandelplan. Anders kan deze haar werk niet goed uitvoeren.
Ik lees bewust niet meer mee in de zorgdossiers van de zorgaanbieder. Daar ik duidelijke afspraken maak met de zorgverleners om mij meteen op de hoogte te brengen bij bijzonderheden en calamiteiten.
Ik heb nl. ondervonden dat de sommige zorgverleners automatisch aannamen dat ik dagelijks het zorgdossier inzag en dus niet bij bijzonderheden op de hoogte werd gebracht.
Verder is het voor mij niet belangrijk om b.v. te weten hoe het defecatiepatroon van iemand is.
Mocht het nodig zijn kan ik altijd inzage krijgen in het zorgdossier.
Dag Lian, dat ben ik met je eens waar het de dagelijkse rapportage betreft. Wanneer het gaat om dossier/ behandelplan niet.
Hoewel mijn ervaring is dat meelezen in het dagelijkse systeem veel informatie oplevert die ik anders niet zou hebben.
Er is een verschil tussen rapportage inlezen en het dossier inlezen.
Rapportage betreft de dagelijkse gang van zaken rondom de cliënt. Soms geeft het een verhelderend beeld over de cliënt en zijn gedrag. Maar het is ondoenlijk om dat dagelijks te lezen van al je cliënten ben ik van mening.
Het dossier.
Een dossier bestaat uit een aantal zaken. Waarvan een deel voor als mentoren zeer essentieel is om ons werk zorgvuldig te doen en om de cliënt goed te kunnen vertegenwoordigen.
Werk aantekeningen van behandelaren kunnen en mogen wij niet inzien. Dat is omschreven in de WGBO.
Diagnostiek, behandelplannen, juridische zaken en evaluaties mogen wij wel inzien. Dit is ook van belang voor ons, Zo kunnen wij ons vak goed uitoefen. Wij kunnen daar als mentoren op aansluiten in de behandeling en bejegening.Vervolgens zitten er aan een dossiers van een cliënt ook nog declaraties, uren registraties, dbc enz. vast. Dit is een administratief deel wat wordt gedeclareerd bij verzekeringen, WMO, WLZ of PGB. Dat is niet interessant voor ons. Uitzondering daarop is het PGB.
Gezien de complexiteit van de client lijkt het mij zeer passend dat je het dossier in kan kijken.
Vanuit de WGBO, mogen patiënten en diens wettelijk vertegenwoordigers een aantal zaken.
WGBO | Hulpgidswaar ik kan lees ik maandelijks de rapportage van de betreffende cliënten terug. Dit houdt in dat ik aan het begin van de maand de maand daarvoor van deze cliënten de rapportages door lees. Dit doe ik om beter zicht te krijgen op zaken en daardoor eerder en beter kan aan sturen. Als ik iets zie waarvan ik denk he wat is dat, dan mail of bel ik de evv’er en vraag om uitleg. Het is inderdaad veel werk, maar ik vind dit zeker een toegevoegde waarde. Daarnaast heb ik de afspraak staan dat bij dringende zaken zij mij wel bellen of mailen. Gebeurd dit niet worden ze daar door mij ook op aangesproken. Je houdt dus veel meer de vinger aan de pols en in deze corona tijd helemaal, want ja kan vaak de instelling weer niet in ivm besmette medewerkers, medebewoners of cliënten.
Ik lees alles door, heb van al mijn cliënten inzage in digitale dossiers. Zonder deze inzage kan ik mijn werk niet doen. Eens met de hierboven gegeven antwoorden. Ook ik aanvaard het mentorschap niet als ik geen inzage krijg in de zorg dossiers.
Ik wil even reageren op 25880 ….. Vervolgens zitten er aan een dossiers van een cliënt ook nog declaraties, uren registraties, dbc enz. vast. Dit is een administratief deel wat wordt gedeclareerd bij verzekeringen, WMO, WLZ of PGB. Dat is niet interessant voor ons. Uitzondering daarop is het PGB.
Dat is eigenlijk best wel interessant voor ons …. Ik ben nu ruim 1 jaar bezig met financiering WLZ, ondanks dat ik GEEN bewindvoerder ben. Wat mij betreft hoort dit ook bij bewindvoering, maar helaas werkt dat bij sommige bewindvoerders niet zo! Clienten binnen instelling LZ werden dringend verzocht zich aanvullend te laten verzekeren of uit eigen middelen hun fysiotherapie/paramedische zorg. Dit is al sinds 2015! Ik ben met 3 casussen bij dezelfde instelling tegenaan gelopen m.a.g. dat Clienten verstoken zijn gebleven van zorg; heel triest. Ik heb gebruik gemaakt van de klachtenprocedure waarbij 1 bewindvoerder mede klager was en de andere bewindvoerder van 2 cliënten zich distantieerde van de zaak! Wat er zich allemaal tussendoor heeft afgespeeld aan discussies met de zorginstelling zelf, CZ zorgkantoor, IGJ en NZa zal ik jullie besparen. Dat kunnen jullie wel raden! Punt is dat de klachtencommissie ons in het gelijk heeft gesteld dat behandeling, dus ook fysiotherapie vanuit WLZ pakket geleverd en gefinancierd dient te worden. Een van de belangrijkste argumenten hiervoor: De commissie adviseert LZ in haar overwegingen als mogelijk uitgangspunt te nemen dat er in principe altijd sprake is van integrale zorg voor cliënten met een WLZ-indicatie zoals ZN aangeeft. Is niet bij alle cliënten, op basis van het feit dat ze een WLZ-indicatie hebben en daarom verblijven bij LZ vanwege lichamelijke, psychische en gedagsproblematiek, sprake van een noodzakelijke integrale zorgbenadering van deze problemen? De adviesbrief van de Raad van Bestuur bevestigde dat het advies van de klachtencommissie volledig wordt overgenomen. A fin… nu 1 jaar verder … volgende week heb ik gesprek met betrokkene Raad van Bestuur en manager gezondheidscentrum over het nieuwe beleid binnen LZ mbt fysiotherapie. Los hiervan heb ik deze zorginstelling menig keer de vraag gesteld hoe zij denken alle cliënten (2800) v.a. 2015 te compenseren. Tot op de dag van vandaag heb ik hierop nog steeds geen antwoord op gehad en het andere bewindvoerderskantoor pakt vooralsnog deze financiële belangen van cliënten niet op! Contacten zijn gelegd bij beleidsmedewerkers tweede kamer en deze vragen gaan daar gesteld worden … dit voor wat het is met een demissionair kabinet. Ik sluit niet uit dat deze kwestie wellicht media waardig gaat worden. Deze kwestie heb ik ook gedeeld met de Rechtbank (Oost Brabant) omdat ik de bejegening naar cliënten van het bewuste bewindvoerderskantoor onder de maat vindt. De Rechtbank heeft hier heel serieus op gereageerd en met haar nieuwsbrief naar alle professionele curatoren, bewindvoerders en mentoren de kwestie breed weggelegd ten behoeve van verbetering. Zie hieronder: Nieuwsbrief oktober 2021 van de Rechtbank Oost-Brabant, team Toezicht pag. 1
Paramedische zorg vanuit de Wlz
Voor Wlz-cliënten geldt dat algemene paramedische zorg niet ten laste komt van de Wlz (en dus van de betrokken instelling); specifieke paramedische zorg wordt wel betaald uit de Wlz. Het is dus belangrijk te weten wanneer sprake is van algemene paramedische zorg en wanneer van specifieke paramedische zorg. Niet te snel mag worden aangenomen dat sprake is van algemene paramedische zorg die eventueel ten laste komt van de Zorgverzekeringswet, maar in veel gevallen zelf betaald moet worden. Van specifieke paramedische zorg is sprake als er specifieke kennis of vaardigheden nodig zijn om de betrokkene te behandelen (bijv. een fysiotherapeut die een autistische patiënt met schouderklachten op de juiste manier moet bejegenen). Ook is sprake van specifieke paramedische zorg als deze niet los is te zien van de integrale zorg, dat wil zeggen dat de paramedicus zijn behandeling steeds moet afstemmen met andere behandelaars en hulpverleners. Voor een cliënt in een instelling zal dat in veel gevallen aan de orde zijn. Rekeningen voor paramedische behandelingen van Wlz-cliënten moeten dus niet klakkeloos betaald worden.
Dus … ondanks administratief … ben ik erg blij deze kwestie aan het licht te hebben gebracht in het belang van mijn clienten, maar hopelijk nu ook voor alle Clienten met een WLZ. Wil je er meer over weten? Bel of mail me gerust.
Vriendelijke groet, Carla de Bree
Wat ik mis in de discussie is de bron die ons handelen als mentor legitimeert. Artikel 453, eerste lid, Boek 1 BW zegt: Tenzij uit wet of verdrag anders voortvloeit, is de betrokkene tijdens het mentorschap onbevoegd rechtshandelingen te verrichten in aangelegenheden betreffende zijn verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding.
De Aanbevelingen mentorschap zeggen: Tijdens het mentorschap is de betrokkene handelingsonbevoegd in aangelegenheden betreffende zijn verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding, aldus artikel 1:453 lid 1 BW. De mentor bewaakt de nietvermogensrechtelijke belangen van betrokkene, maar die omschrijving geeft weinig concrete steun bij de soms ingrijpende beslissingen die een mentor kan of moet nemen bij, bij voorbeeld, de keuze van de woonvorm, behandelplannen, medische behandelingen of het staken daarvan, toelaten van relaties etc.
Enerzijds moet de mentor ingevolge artikel 1:454 lid 1 BW de betrokkene zoveel mogelijk bij zijn taak betrekken en bevorderen dat hij zoveel mogelijk zelfstandig kan beslissen (zie ook artikel 1:453 lid 2 BW), maar anderzijds moet hij ingrijpen wanneer hij van mening is dat een bepaalde situatie niet wenselijk is voor betrokkene en deze niet in staat is tot redelijke waardering van zijn belangen. Artikel 1:453 lid 5 BW geeft een illustratie van de verhouding tussen mentor en betrokkene.
De mentor is geen eerstelijns hulpverlener, maar een regisseur van de zorg voor de betrokkene, die pas in deze rol in actie komt wanneer dat nodig is. De mentor is bijvoorbeeld aanwezig bij de bespreking van het zorgplan, maar de uitvoering van de zorg behoort niet tot de taken van de mentor. Wel dient de mentor actief te waken over de belangen van betrokkene, wat niet alleen inhoudt dat afspraken over de zorg worden gemaakt maar ook dat er op wordt toegezien dat de afspraken worden opgevolgd door goede uitvoering met beoogd resultaat.
Je kunt m.i. je rol als regisseur niet vervullen als je geen toegang hebt tot de medische dossiers als ware u betrokkene zelf.
Er ligt een wettelijke grondslag middels besluit en beschikking van de Rechtbank waardoor je toegang hebt tot medische dossiers.
Ik heb de ervaring dat 1 cliente pertinent weigerde dat ik inzage had en de zorginstelling werkte niet mee aan toegang tot het ECD. Inmiddels heeft cliente een andere mentor en weet helaas niet of deze mentor hier ook tegen aan loopt.
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.