Van ambulante zorg naar wonen binnen een woonbegel
Vraag: Cliënt, licht verstandelijk beperkt en autisme, woont met lichamelijk gehandicapte broer in ouderlijke woning. Ouders overleden. Sinds een paar jaar heeft cliënt ambulante hulp die haar in kleine stapjes nieuwe dingen heeft geleerd o.a. douchen, dagbesteding, zwemmen etc. Broer woont in verbouwde schuur en cliënt in de woning. Cliënt heeft zzp VG 06. Ik ben sinds november jl. mentor en zij heeft Bewind voering. Cliënt is gebaat bij verhuizen naar WBC, want immers broer wil op deze wijze eigenlijk niet blijven wonen. Er is cliënt een appartementje binnen WBC in naastgelegen dorp aangeboden, maar verhuizen past niet in haar concept (autisme). Zij heeft haar moeder beloofd voor haar broer te blijven zorgen. Alle belangrijke personen zeggen haar te gaan verhuizen en proberen het enthousiast te maken m.u.v. de thuiszorg van haar broer. Zij maken het mij, huisarts en ambulant team het onmogelijk ons werk te doen door negatieve beïnvloeding. Hierover diverse keren met hen in gesprek geweest, zonder resultaat, terwijl het juist nu zo belangrijk is dat alle neuzen dezelfde kant op staan. Zorgaanbieder vindt nu dan ook een BPOZ-toetsing nodig. Daar zal ik wel of niet aan mee moeten werken en de vraag is dan ook hoe jullie ervaring is met dergelijke situaties en wat betekent dat voor jou professionele relatie met je cliënt (vertrouwensrelatie)?

Antwoord: Dag C, Beetje lastig om een advies te geven omdat ik zoveel nog niet weet, maar ik doe een gooi.  Uit je verhaal kan ik niet opmaken of broer ook wil verhuizen. Als dat zo is, dan zou het voor je cliënt ook gemakkelijker zijn om te verhuizen. Als hij alleen haar wil laten verhuizen is het een ander verhaal. Heeft zij VPT?  Of is het overbruggingszorg?  Je schrijft dat ze moet verhuizen omdat broer niet zo wil blijven wonen, maar ik kan er niet uit opmaken of zij dit eigenlijk wel zou kunnen MET  de juiste ondersteuning. Waarom zou ze wel in een appartementje kunnen wonen en niet in het huis? Of is appartement in een cluster waardoor er meer toezicht is? Wat voert de begeleiding van broer aan als argument?  Het is aan jou om te bekijken of de zorg nu gewaarborgd is en als dat zo is, kun je haar wens inwilligen door te blijven wonen, is dat niet zo, dan VPT  regelen als dat voor haar voldoende is. (Zorgaanbieder willen dit niet altijd graag, maar moeten het meestal wel leveren) Is dat ook niet genoeg dan moet je als mentor wel de beslissing nemen en zal je contact meestal, al dan niet tijdelijk, verstoord worden.  Je kunt me ook bellen, praat wat gemakkelijker…

Antwoord: De cliënt wil niet verhuizen, is de situatie gevaarlijk? Of kan dit met de juiste begeleiding in stand worden gehouden? Ik ga altijd uit van de mate van ondersteuning die nodig is om de cliënt te begeleiden als dat in de huidige situatie kan, geen probleem Als broer niet wil blijven wonen, kan hij verhuizen en zij toch een stukje zorg gaan doen. De situatie los van elkaar beoordelen is nodig om een beslissing te nemen die voor allen de juiste is.

Antwoord: De cliënt heeft ambulante begeleiding, 10 uur per week en dit is niet afdoende. Cliënt heeft veel meer begeleiding en nabijheid van begeleiding nodig. Cliënt staat al een poos op wachtlijst. Eerdere poging cliënt naar een WBC (woonbegeleidingscentrum) te laten verhuizen is mislukt. Nu heeft zij weer een aanbod geweigerd. CIZ komt binnenkort artikel 60 toetsing doen (BOPZ) maar daar verwacht ik een duidelijke NEE in van mijn cliënt. In overleg met AVG-arts en huisarts zal het waarschijnlijk op een RM uitlopen, helaas. Broer en zus wonen beiden in de ouderlijk huis/ koopwoning, dus dat wordt een klus voor de Bewind voering van cliënt! Broer wil daar blijven wonen en zal financieel over de brug moeten komen. De veiligheid voor de broer is regelmatig in het geding, want als cliënte haar zin niet krijgt zoals broer haar geen geld wil lenen; maakt zij stampij; slaat broer en schreeuwt dat de buurt het hoort. Broer heeft hier dus veel last van.