Het gaat om een client die ik maar even voor het gemak Gert zal noemen.

Gert is een 84 jarige man. Hij woont zelfstandig. Heeft een verstandelijk vermogen, volgens de artsen in het ziekenhuis waar een psychiater vorig jaar bij betrokken is, van een 12 jarige.

Client heeft een moeilijke jeugd gehad. Waardoor hij altijd het idee had zijn wil te moeten bevechten. Dit doet hij nu nog. Client is gedragsmatig ontremd en heeft in zijn woonplaats, hiermee geen vrienden gemaakt. Sterker nog, hij wordt genegeerd en men wil niets men hem te maken hebben.

Gert heeft fysieke klachten, als gewrichtsklachten, rugklachten en 1 knie waar aan hij geopereerd is en een prothese heeft en 1 knie welke van tijd tot tijd ontstoken is. De huisarts injecteerd deze knie regelmatig met een ontstekingsremmer. Gert rookt stevig en doet steeds pogingen om hiervan af te komen, wat hem enigszins lukt. Gert heeft behoorlijk COPD en is zwaarlijvig. In huis kan hij zich 5 tot 7 meter verplaatsen met een rollator. Van de stoel naar zijn slaapkamer en toilet. Hij woont gelijkvloers.

Gert heeft een klein netwerk. Hij heeft één zoon, die hem regelmatig bezoekt echter uit is op zijn geld. Hij heeft een dochter, waarmee zeer weinig contact is. Er is nogal wat gebeurd in het verleden tussen haar en Gert. Gert heeft één vriend, welke gezondheidsproblemen heeft en waarmee het contact is verminderd.

In deze casus zit heel wat hulpverlening wegens  de lichamelijke beperkingen en wegens het feit dat Gert niet in staat is boodschappen te doen en zijn eigen maaltje te koken en hij kan zijn huis niet schoonmaken.

Er zit 5 uur huishoudelijke hulp in via de WMO, het hoogst  is wat gegeven kan worden;

Gert krijgt dagelijks meer thuiszorg dan vanuit de zorgverzekering gegeven kan worden;

Gert heeft 6 uur thuisbegeleiding;

De huisarts is nauw betrokken. Hij geeft aan dat het uiterst onverstandig is dat Gert in een instelling geplaatst wordt, wegens zijn gedragsproblematiek. Gert kan uiterst onaangenaam reageren als hij het ergens niet mee eens is. Uit dit tegen zijn zorgverleners als tegen de mensen in zijn buurt. Is seksueel ontremd in zijn gedrag.

Anderhalf jaar geleden zijn de klachten van mijnheer, zowel in gedrag als fysiek, verder achteruit gegaan. Wegens ernstig knieklachten kon mijnheer toen niet meer verzorgd worden in de staat waarin hij verkeerde. Gert is toen kortdurend in een instelling geweest. Ondergetekende heeft een tillift laten komen. Zijn slaapkamer gewijzigd en een hoog laagbed laten komen, een rolstoel en zo nog wat zaken. Toen dit geregeld was kon Gert weer terug komen. Gert was zeer dwangmatig in het verpleeghuis en widel persé direct naar huis. Met de mentor wil hij niets meer te maken hebben, deze heeft alles bedacht en zij heeft het allemaal gedaan. De mentor kan oprotten. Gert is 3 jaar geleden al van mentor gewijzigd omdat ook zij iets gedaan had wat hem niet zinde. Ook zij kon “oprotten”. Gert is sterk zwart wit in zijn denken.

Wat speelt er nu:

Twee weken geleden is Gert opgenomen in het ziekenhuis. Er is geconstateerd dat er een septische ontsteking in zijn rechterknie zit. Gert had heel veel pijn en wilde toen wel graag van de pijn af. Dit kon alleen door naar het ziekenhuis te gaan. Op 18 juni jl is hij geopereerd aan de knie. De knie is doorgespoeld om zo de bacterie er uit te halen.

Afgelopen week, is geprobeerd Gert met behulp van fysiotherapie, weer te revalideren. Echter de knie is nog pijnlijk en rood en dik. Ieder dag komt de specialist langs om de knie te beoordelen of de knie nog een keer gespoeld dient te worden. Dit hoeft uiteindelijk niet, want de knie slinkt.

Echter Gert kan nog lang geen 5 tot 7 meter lopen, wat een voorwaarde is om weer terug te gaan naar huis. Er kan niet nog meer thuiszorg ingezet worden, geeft de wijkverpleging aan.

Het ziekenhuis geeft aan dat Gert niet langer in het ziekenhuis hoeft te blijven. Zij willen hem graag overplaatsen naar een revalidatiecentrum, omdat het nog weken kan duren voordat Gert weer in staat is tot de 5 tot 7 meter loopafstand. Gert protesteert in alle toonaarden en wil niet naar een revalidatiecentrum. Hij wil naar huis. De thuiszorg zegt, “wij kunnen de zorg niet bieden die hij nu nodig heeft”. Hij heeft 24-uur toezicht hulp nodig.

De huisarts, die hem nog weleens kan bewerkstelligen tot andere gedachten,  is op mijn verzoek er nauw bij betrokken. Ook hij kan hem niet motiveren tot een revalidatiecentrum.

Het ziekenhuis geeft aan, dat de weken die hij blijft liggen bij hen, een plek van een ander in neemt. Dit willen zij niet. Zij lopen nu vast omdat Gert niet te bewegen  is naar een revalidatiecentrum.

Ze zitten hiermee met de wet zorg en dwang. Ik weet nu ook niet goed hoe hier nu mee om te gaan.

A.s. maandag zal ik overleggen met het zorgkantoor hoe hier in te handelen.

Wat zouden jullie in dit geval doen? Hoe kan ik hiermee verder? Er is voortdurend overleg tussen het ziekenhuis en ondergetekende.

Graag jullie advies.

Hartelijk dank alvast.

Groetjes van An