Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
Paul, zou jij jouw advies willen toelichten? Volgens mij kan de cliënt zonder toestemming van zijn bewindvoerder door een advocaat hoger beroep laten instellen. Ik denk dat dit valt onder een hoogstpersoonlijke situatie, waar de cliënt zelf wat van mag vinden. Immers een bewindvoerder raakt op velerlei wijze zijn persoon(lijk welbevinden). Als hij minvermogend is, dan kan de cliënt een toevoeging krijgen en betaalt hij een bescheiden bijdrage. En is hij vermogend, dan zal m.i. de bewindvoerder de rekening moet betalen.
Ik zag dat op ZZP-Nederland.nl ook een beroepsaansprakelijkheidsverzekering van Hiscox wordt aangeboden. Ik weet niet of dat een concurrerend aanbod is, omdat ik zelf elders een verzekering heb lopen. Maar even kijken kan altijd toch?
Beste Dorien,
het is lastig om goed advies te geven, als je de inhoud van het contract niet kent. Hierboven zijn al goede adviezen gegeven. Als mentor ga je over immateriële belangen, een bewindvoerder over de materiële belangen. Soms hebben de zorginstellingen een Aansprakelijkheidsverzekering particulieren voor hun cliënten. Vaak wel met een hoog eigen risico. Het advies om een en ander bij de bewindvoerder neer te leggen, als die er is, lijkt mij juist.
Ik mis wel het benoemen van de vooronderstelling dat alleen op eigen wegen, akkers en eigen terrein wordt gereden, want dan is het T-rijbewijs niet verplicht. Anders dus wel.
Groet Peter
Francien,
Boek 1, Burgerlijk Wetboek, ziet op meerderjarigen. Daar kan de kantonrechter niet omheen. Er bestaat wel iets van minderjarigenbewind, maar dat ziet vaak op een erfenis en wordt opgenomen in een testament (testamentair bewind). Ik weet niet wanneer de jongen 18 wordt, maar je kunt voor die tijd al tijdig bewind en mentorschap aanvragen, zodat dat uitgesproken is voor zijn 18e en op zijn verjaardag ingaat.Iemand moet ook zorgen dat de jongen inkomen heeft vanaf zijn 18e verjaardag.
Als de moeder nog wilsbekwaam is (en de vader uit beeld) kan ze volgens mij in een notariële akte laten vastleggen dat zij een minderjarigenbewind instelt voor haar zoon tot zijn 18e. Of in een testament voor na haar overlijden. Met dat document kan zij dan iemand aanwijzen die voor de jongen zorgt als ware hij/zij mentor, bewindvoerder of zelfs misschien curator. Dat kan natuurlijk ook wel met een onderhandse akte, maar dan heb je wat minder ‘bewijskracht’. Het lukt dan allemaal wel, maar het kost meer moeite. En je moet dan zelf de tekst schrijven. Wellicht kan iemand uit jouw omgeving een bevriend notaris raadplegen?
Lukt dat allemaal niet, dan kan iemand optreden als zaakwaarnemer. Een gangbare definitie van “zaakwaarneming” is: “het zich willens en wetens en op redelijke grond inlaten met de behartiging van een anders belang, zonder de bevoegdheid daartoe aan een rechtshandeling of elders in de wet geregelde rechtsverhouding te ontlenen.” Uit artikel 6:199 lid 1 BW blijkt: “De zaakwaarnemer is verplicht bij de waarneming de nodige zorg te betrachten en, voor zover dit redelijkerwijze van hem kan worden verwacht, de begonnen waarneming voort te zetten”. Het zijn van “zaakwaarnemer” is dus niet vrijblijvend, maar kent wel degelijk wettelijke verplichtingen. En je kunt persoonlijk aansprakelijk gesteld worden, want die valt vast niet onder je zakelijke aansprakelijkheidsverzekering.
Hopelijk kun je hier mee uit de voeten. Groet, Peter
Het leven is behoorlijk duur geworden. De hoofdtaak van de bewindvoerder is de vaste lasten betalen en te zorgen dat o.a. huisvesting en aansluiting van nutsvoorzieningen in stand blijven. Verder natuurlijk (zorg) verzekering(en) enz. Ik hoor van cliënten dat ze gebukt gaan onder hoge energierekeningen. Noodfondsen voor energie na de energietoeslagen van vorig jaar zijn veelal nog niet gerealiseerd.
Ik zie dat cliënten geen leefgeld meer krijgen, omdat dat er gewoon niet is. En dat ze een verwijzing naar de voedselbank weigeren. Realiseer je dus dat het zo maar kan zijn, dat er echt geen geld is en dat trots in deze situatie een slechte raadgever is.
Geld zoeken is denk ik primair de zaak van bewindvoerder, maar je zou kunnen aanbieden om sociale fondsen aan te schrijven, denk aan de diaconie, een Vincentiusvereniging enz. Ik ga er dan vanuit dat voorliggende voorzieningen al zijn benut / aangevraagd.
Sterkte en succes!
Beste allemaal,
wat ik mis in de discussie is de overweging of nadere samenwerking met Mentorschap Nederland niet meer voordelen biedt. Ik kan met jullie onderwerpen benoemen, die maken dat er slechts beperkt samenwerking is. Er zijn echter ook omstandigheden die (strategische) samenwerking lonend (kunnen) maken. Alleen al het netwerk dat Mentorschap Nederland heeft, met ingangen in onder meer het Haagse. Dat leidt tot gezien en gehoord worden en geld voor bijvoorbeeld onderzoek. Realiseer je dat de bewindvoerders onder een ander ministerie vallen dan wij als mentoren, namelijk MinVenJ versus MinVWS.
Als lid van de Landelijke Klachtencommissie Mentoren werk ik in voorkomend geval samen met mensen met grondige kennis van zaken. Als commissie doen we goed werk en leggen een goed product op de mat. Ik stel me zo voor dat ook voor andere onderwerpen zo is of kan zijn.
Hallo Carla,
ik heb recent een seminar met update over privacy-wetgeving gevolgd bij Holla Advocaten (Holla legal & tax) in Den Bosch gevolgd. De presentaties werden gegeven door eigen advocaten, inclusief de partner van het betreffende vakgebied. Ze doen ook gezondheidsrecht. Ook enkele advocaten per vakgroep zijn bekend met de raakvlakken van hun specialisatie met gezondheidsrecht. Ik heb geen zaken met ze gedaan, maar op basis van mijn eerste positieve kennismaking met het kantoor zou ik zeker even bellen met ze. Lees zelf even wat ze zeggen over gezondheidsrecht op de website. https://www.holla.nl/expertise/gezondheidsrecht/ En hoewel niet doorslaggevend, is het denk ik ook wel fijn dat ze een soort van in de buurt zitten voor jou.
Met vriendelijke groet,
Peter
Hallo Leonie,
Wil zo vriendelijk zijn om de vindplaats van jouw laatste tekst toe te voegen aan deze reeks berichten. Dan kan jouw tekst gemakkelijker worden gebruikt door collega’s. Bij voorbaat dank!
Dag allemaal,
iedere ontuchtige handeling waarbij een kind van jonger dan 16 jaar betrokken is, wordt een volwassene zwaar aangerekend. Dwang is hierbij van secundair belang; dat wil zeggen dat een volwassene ook strafbaar is, wanneer de minderjarige met het seksueel contact heeft ingestemd of hier zelf het initiatief toe heeft genomen. Daarvan is hier kennelijk sprake.
Zelf gesprekken voeren heeft kennelijk geen succes. Je kunt de politie ook verzoeken om een stopgesprek. Bij een stopgesprek spreekt de politie de cliënt aan op zijn of haar gedrag, zodat het gedrag stopt. Dat kan aan de deur, maar ook op het politiebureau. De keuze is dan aan de cliënt: stoppen of aangifte en vervolging volgen. Daarmee breng je het gedrag van jouw cliënt onder de aandacht van de politie en kan vervolging plaatsvinden, want sinds 2002 is het klachtvereiste voor seksuele delicten verdwenen (geen klachtdelict meer).
Iedereen die kennis draagt van een strafbaar feit is bevoegd om hiervan aangifte bij de politie te doen (artikel 161 Sv). Een bevoegdheid dus, geen verplichting. In sommige gevallen bestaat die verplichting echter wél (artikel 160 Sv). Het gaat dan om bv moord/doodslag, verkrachting, en misdrijven tegen de staat.
De Hoge Raad oordeelt op 12 maart 2013 dat een gedwongen tongzoen niet langer geldt als verkrachting (art.242 Wetboek van strafrecht). De betreffende uitspraak ECLI:NL:HR:2013:BZ2653 is op te zoeken op http://www.rechtspraak.nl
Ik ben geen strafrechtjurist, maar zo op het eerste gezicht lijkt er voor de handelingen van jouw cliënt geen aangifteplicht te bestaan.
De mentor behartigt de belangen van de cliënt op het gebied van welzijn en zorg. Hoe in casu de belangen van de cliënt het beste worden gediend is een vraagstuk, dat moet worden beantwoord met het in acht nemen van alle relevante feiten en omstandigheden.
Tot slot een iets andere invalshoek. In mijn ervaring maakt het soms uit wie wat tegen de cliënt zegt. Zit er iemand in zijn netwerk die hem duidelijk kan maken wat de mogelijke problemen kunnen zijn van zijn handelen en waar hij goede raad van wil aannemen? Misschien de advocaat in de genoemde verkrachtingszaak?
Ik wens je wijsheid en succes!
Hallo Wendie, dit is een weerbarstig onderwerp. Bij de BRP kun je meestal wel een geheim adres krijgen. Bij de KvK niet. Dan moet je al domicilie kiezen op een ander adres. Ik meen dat er wel beweging is op dat onderwerp. Ik kijk met je mee.
9
Beste Robert,
de NBPM heeft een veel te klein ledenbestand (circa 140) om de kosten van een vaste functionaris te kunnen betalen. Je zou al snel als werkgever gezien kunnen worden en in een worst case scenario met langdurige ziekte zou dat heel veel geld kunnen kosten zonder tegenprestatie. Ook zou de contributie dan fiks hoger moeten worden. Voor een hogere contributie bestaat bij mijn weten niet veel animo bij de leden. Er is daarom al weer enige tijd geleden gekozen voor een model, waarin de bestuursleden de jaarlijks fiscaal vrijgestelde vrijwilligersvergoeding ontvangen. Hiermee wordt onze dank voor de inzet van het bestuur met een stoffelijke blijk van waardering betoond. Voor 2022 is daar €10.200,00 voor begroot.
Esther Nusz wordt als ZZP-er tegen uurtje factuurtje ingehuurd voor ondersteunende werkzaamheden.Voor 2022 is daar €3.000,00 voor begroot.
Samen is dat meer dan 1/3 van de begroting van de NBPM (€13.200,00 van €31.400,00).
Het is niet ideaal, maar gegeven de omstandigheden is dit denk ik nog steeds een werkbaar concept.
Met vriendelijke groet,
Peter van Gassen
Beste allemaal,
kijk ook even op de website van de Belastingdienst, bij de kleine ondernemersregeling (KOR). De KOR werkt alleen tot een omzet van €20.000,00 (twintigduizendeuro). Zit je daarboven, dan kun je geen beroep doen op de kleine ondernemersregeling.
Peter,
vorig jaar met succes de route gevolgd die Sandra hierboven heeft beschreven.
Met vriendelijke groet,
Peter van Gassen
Hallo Minoek, ik weet niet wie de kosten voor het mentorschap heeft gedragen, de cliënt of de sociale dienst, maar in een soortgelijke situatie heb ik als opvolgend bewindvoerder en mentor een verzoek aan de kantonrechter gericht om de betaalde beloning voor mentorschap als onverschuldigde betaling terug te krijgen. Immers wel beloning ontvangen en er (vrijwel) niets voor hebben gedaan. En dat is gelukt. Een immateriële schadevergoeding zat er helaas niet in, hoewel die net zoals in de door jouw geschetste situatie zeker terecht zou zijn geweest. Punt is dat in de door jouw geschetste situatie de bewindvoerder aan zichzelf geld moet terugvragen. Dat wordt lastig. Maar moeder en zoon zouden m.i. zo’n verzoek zeker aan de rechtbank kunnen doen, of het aan de sociale dienst overlaten om dat verzoek te doen, aangezien zij die beloning hebben betaald.
