[ARCHIEF] Advies gevraagd: Anticonceptie of zelfs verder?

[Beheerder]

Advies gevraagd: Anticonceptie of zelfs verder?
Vraag: Dag, Graag vraag ik jullie hulp om mee te denken in de volgende casus inzake een meisje (19, LVB).  Meisje moet en wil anticonceptie – de pil gaat ze vergeten – pleisters kunnen eraf, geen garantie.  – inbrengen vindt ze eng (spiraal, staafje, etc.) – de prikpil heeft geen effect op de vloei Meisje wil dat het vloeien stopt/minder wordt en beschermd zijn tegen ongewenste zwangerschap. Meisje is interessant voor het andere geslacht, zelf ook nieuwsgierig.   Meisje wil geen kinderen opvoeden en kan dit ook niet. Nu niet en nooit niet. VRAGEN  1. Welk advies zou je geven? Gynaecoloog bezoeken?  2. Mag je in je ideeën zover gaan dat je – met tussenkomst rechter – besluit tot medisch ingrijpen in goed overleg? 3. Zijn er grondbeginselen van waaruit je als mentor een visie/ standpunt kunt vormen? Die helpend zijn om hier positie in te bepalen?  Kort door de bocht zou een permanente oplossing helpend zijn, maar dit raakt ethische kwesties. Wat dan wel? Wachten tot het mis gaat?   Hartelijk dank voor het meedenken!

Antwoord: Ik zou eerst de huisarts raadplegen. Heeft die geen passende oplossing dan de gynaecoloog vragen. En gewoon eerst de vraag die zij heeft: minder vloeien en niet zwanger worden als ze seks heeft beantwoord krijgen. Punt 2 is mijns inziens pas aan de orde als je cliëntonverantwoord gedrag vertoont waarmee ze zichzelf in gevaar brengt of zwanger wordt terwijl ze niet in staat is voor haar kind te zorgen. Uit je beschrijving lijkt daar geen sprake van te zijn.

Antwoord: Ook ik zou (samen met haar) de huisarts gaan raadplegen. Zowel de huisarts als een gynaecoloog zullen geen pasklare oplossing (willen) hebben, maar kunnen behulpzaam zijn bij voorlichting hierover e.d. Cliënte zal waarschijnlijk tenslotte zelf de keus moeten maken/ achter de oplossing moeten staan. Zij wil zelf blijkbaar ook een oplossing, het argument eng zou niet bepalend moeten zijn.  Punt twee is zeer vergaand/ totaal niet aan de orde. De bekende discussie; wie bepaalt dat zij ongeschikt is om een kind op te voeden??  Het zou fijn zijn als het meisje zelf tot het inzicht komt om voor een permanente oplossing te kiezen. Misschien daarop insteken? Ze is pas 19, wil zoals het er nu voor staat nu niet en nooit niet kinderen. Bedenk wel dat haar mening in de toekomst nog kan veranderen. Succes

Advies gevraagd: Anticonceptie of zelfs verder?
Vraag: Dag, Graag vraag ik jullie hulp om mee te denken in de volgende casus inzake een meisje (19, LVB) Meisje moet en wil anticonceptie – de pil gaat ze vergeten – pleisters kunnen eraf, geen garantie.  – inbrengen vindt ze eng (spiraal, staafje, etc.) – de prikpil heeft geen effect op de vloei Meisje wil dat het vloeien stopt/minder wordt en beschermd zijn tegen ongewenste zwangerschap. Meisje is interessant voor het andere geslacht, zelf ook nieuwsgierig.   Meisje wil geen kinderen opvoeden en kan dit ook niet. Nu niet en nooit niet. VRAGEN  1. Welk advies zou je geven? Gynaecoloog bezoeken?  2. Mag je in je ideeën zover gaan dat je – met tussenkomst rechter – besluit tot medisch ingrijpen in goed overleg? 3. Zijn er grondbeginselen van waaruit je als mentor een visie/ standpunt kunt vormen? Die helpend zijn om hier positie in te bepalen?   Kort door de bocht zou een permanente oplossing helpend zijn, maar dit raakt ethische kwesties. Wat dan wel? Wachten tot het mis gaat?    Hartelijk dank voor het meedenken!

Antwoord: Hallo J, om even met je vraag 3 te beginnen. Ik denk dat het startpunt voor het beantwoorden van jouw vraagstelling artikel 11 van de Grondwet is. Ieder heeft, behoudens bij of krachtens de wet te stellen beperkingen, recht op onaantastbaarheid van zijn lichaam. Noem het, het recht op lichamelijke integriteit. Alleen bij wet mag van dat recht op lichamelijke integriteit worden afgeweken. Denk bijvoorbeeld aan de bloedproef waarvoor in het kader van de Politiewet 1993 een beperking is gemaakt. Je mag zonder een wettelijke beperking van het recht op lichamelijke integriteit alleen met toestemming van de persoon in kwestie diens lichamelijke integriteit aantasten. Of dat nu het knippen van haren is of het toedienen van medicijnen, enz. Verder is er de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst. De Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO) ligt aan de basis van alle zorgverlening. In de WGBO staan de rechten en plichten van cliënten die zorg krijgen. De WGBO gaat over de relatie tussen de cliënten de zorgverlener. Een belangrijk begrip in de WGBO is informed consent. Zorgverleners mogen alleen handelen als zij toestemming hebben van de cliënt. De cliënt moet begrijpen waarvoor hij toestemming geeft: hij moet goed geïnformeerd zijn.  Voor welke zorg geldt de WGBO? De WGBO geldt voor medische onderzoeken en behandelingen en alle zorg die daarmee samenhangt. Dus ook verpleging, verzorging en nazorg. Zorg die wordt gegeven in een GGZ-instelling, verpleeghuis of instelling voor gehandicaptenzorg valt ook onder de WGBO.  (Zie website VWS voor meer uitleg).  Kortom deze wet raakt alle gebieden waarop wij als mentor actief zijn. Zie daarvoor artikel 1:453, eerste lid, BW (verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding). Kijk dan ook naar het vijfde lid. Een handeling van ingrijpende aard kan slechts plaatsvinden indien zij kennelijk nodig is teneinde ernstig nadeel voor betrokkene te voorkomen. Ik denk niet dat een zwangerschap zonder ernstige bijkomende medische klachten daartoe kan worden gerekend.  Binnen de genoemde kaders kun je (moet je) zoeken naar een oplossing. De cliënt wil meewerken, maar ziet op tegen de wijze van realisering van het gewenste effect. Ik zou me kunnen voorstellen dat je in overleg met de huisarts of de gynaecoloog zoekt naar een wijze van toediening die voor jouw cliëntacceptabel is en die de bedoelde medicus zouden willen toepassen. Ik ben geen arts, dus ik kan daar niet veel over melden. Maar ik kan me voorstellen dat je daar met je cliënten een arts uit komt. Succes!

Antwoord: Eens met het bovenstaande, dicht bij je cliënt blijven, haar zelf de keuze laten maken. En er voor haar zijn als het misgaat. Meer kun je niet doen, hoogstens haar adviseren.

Antwoord: Anticonceptie of zelfs verder: In bovenstaande zijn de wettelijke kaders heel goed geschetst, die moeten zonder meer als uitgangspunt worden genomen. Alleen ben je dan nog niet veel opgeschoten hoe je dit in het vat moet gieten met de cliënt. Ook de eigen keuze laten maken, maar daar zit juist de crux…dat kan ze niet zo goed. De prikpil is overigens een van de weinige middelen die invloed kunnen hebben op het vloeien. Dus daar is al een dubbele werking, niet zwanger worden en minder of niet vloeien. (menstrueren) Het lijkt me verstandig om daar mee te beginnen, is het minst gecompliceerd en het meest effectief. Helemaal mooi zou zijn als er ook nog het gebruik van condooms bij zou kunnen. Dan is er een redelijk maximale bescherming voor zwangerschap, vloeien en SOA. Ik heb in het verleden met een cliënte die nogal verslaafd was aan films voor elke keer als ze zich hield aan de afspraak voor de prikpil een cadeaubon voor de bioscoop te geven. Allereerst moet cliënte goed voorbereid worden op het hebben van een relatie met alles wat daarbij hoort, of juist niet. Een meisje mag ook nee zeggen.  Succes…….

[Auteur]

Berichten