[ARCHIEF] Betaling activiteiten verpleeghuis

[Beheerder]

Betaling activiteiten verpleeghuis
Vraag: Een aantal cliënten van ons woont in een verpleeghuis. Om deel te kunnen nemen aan activiteiten moeten daarvoor contant betaald worden. De verzorging beheert dan een potje met geld van de betreffende cliënt voor activiteiten. Het is bij sommige verpleeghuizen onmogelijk om geld over te maken op een rekening. Zij verwachten dat je als mentor het geld gaat brengen, maar het is niet de bedoeling dat een mentor met geld gaat \’slepen\’. Helaas wordt de cliënt hier de dupe van, omdat die niet meer deel mag nemen aan activiteiten. Hoe lossen jullie dit op?

Antwoord: Het verpleeghuis betaald en factureert aan de bewindvoerder.

Antwoord: Dit is niet de zaak van de mentor, maar van de bewindvoerder. Bij de meeste verpleeghuizen kan dit via factuur rechtstreeks naar de bewindvoerder, bij andere doen de ingehuurde mensen het. (Ik noem ze betaalde vrijwilligers), zij hebben met de bewindvoerder een afspraak dat ze mogen pinnen en de bonnetjes naar de bewindvoerder sturen. Bij een cliënt ligt er een portemonnee in de kluis bij de verzorging waar men het geld mee kan geven aan de cliënt of verzorging die haar begeleid. Het vullen van de portemonnee zorgt de bewindvoerder voor.

Antwoord: Ik heb ook wel cliënten die een leefgeld rekening of rekening courant in het verpleeghuis hebben. De teamleider of EVV-er haalt hier dan geld af voor bepaalde activiteiten en levert later de bon in bij de cliënten administratie. Als dit niet vanuit het huis zelf is te regelen dan betrek ik de bewindvoerder erbij om daar een sluitende afspraak voor te maken.

Antwoord: Vanuit de WLZ is een instelling verplicht om cliënten te ondersteunen op de gebieden waar hij/ zij niet zelf kan handelen. Zo staat het ook in de WLZ Kompas.  Mijn stellingname naar instellingen op dit punt is dat zij ervoor moeten zorgen dat cliënten kunnen deelnemen aan het maatschappelijk verkeer. Hieronder valt volgens mij het doen van uitgeven als je naar een terras gaat of wanneer men een uitstapje maakt of kleding koopt. Veel instellingen benaderen dit soort zaken voornamelijk vanuit de financiële beheer kant en willen dus niet meer voorschieten en factureren aan bewindvoerders want dat betekent administratieve lasten. Dus vanuit kostenbeheersing proberen ze deze taakstelling bij de vertegenwoordigers te leggen. Door als wettelijk vertegenwoordigers met elkaar te blijven benadrukken dat de instellingen hierin een plicht hebben te vervullen geven we boodschap af dat de instellingen hierin wel iets moeten organiseren.  Dit kan natuurlijk op vele manieren.

[Auteur]

Berichten