[ARCHIEF] Cliënt in het buitenland

[Beheerder]

Cliënt in het buitenland
Vraag: Ik wil het volgende aan jullie voorleggen: Ik heb een cliënte van 89, mevr. heeft in het verleden vaak overwinterd in Spanje en reed hier dan zelf naar toe. Dat is nu niet meer mogelijk. Er zijn wat cognitieve problemen, het grootste probleem is de gedragsstoornis. Mevr. vaart haar eigen koers en is behoorlijk eigenzinnig. De eerdere verblijven in Spanje zijn betaald uit eigen middelen, echter die zijn er nu niet meer.  Het zorgkantoor geeft aan dat mevr. met PGB 13 weken in het buitenland mag verblijven. Echter dat betekent dat de zorgovereenkomst met de huidige zorgverlener moet worden beëindigd. (ZIN zzp3) Mevr. blijft aandringen op een verblijf in Spanje. Dit is werkelijk haar grootste wens. Hoewel ik het haar gun, ben ik van mening dat het beter is dat mevr. niet meer gaat, dit wordt onderschreven door de zorginstelling. De huisarts heeft zijn twijfels, maar geeft ook aan dat hij mevr. niet wil beperken.  Ik heb de huisarts gevraagd om een onafhankelijk psychiater gevraagd om haar laten beoordelen, hiermee is hij akkoord gegaan: stel je nou voor dat deze psychiater vindt dat mevr. in staat is om te gaan: Wat valt dan onder mijn taken/bevoegdheden en plichten? Hoe ver ga je als mevr. bijv. in Spanje in het ziekenhuis komt te liggen? Mijn Spaans is niet toereikend om met artsen te overleggen.   Ik verwacht niet dat mevr. in staat is zelf een reis en verblijf te organiseren.

Antwoord: Dat is een risico wat je genomen hebt toen je de huisarts om een onafhankelijk advies hebt gevraagd van een psychiater. Ik denk dat ik hetzelfde gedaan zou hebben hoor :-). Mocht ze toestemming krijgen om naar Spanje te gaan, zou ik in ieder geval de rechtbank in kennis stellen hiervan en vragen wat je plichten zijn in deze. Ik denk/vindt dat je door de rechtbank in kennis te stellen jezelf in ieder geval in dekt. Misschien kun je de vraag zo je deze op dit forum hebt gesteld nu al wel vast informatief bij de rechtbank neerleggen.

Antwoord: Hallo A, raadpleeg bij twijfel altijd even de bron van je bevoegdheid. Dat is het Burgerlijk Wetboek, Boek 1. In artikel 543 staat het volgende.  Artikel 453 Gevolgen mentorschap 1. Tenzij uit wet of verdrag anders voortvloeit, is de betrokkene tijdens het mentorschap onbevoegd rechtshandelingen te verrichten in aangelegenheden betreffende zijn verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding.   2.Met betrekking tot de in het eerste lid bedoelde rechtshandelingen vertegenwoordigt de mentor de betrokkene in en buiten rechte, tenzij op grond van wet of verdrag vertegenwoordiging uitgesloten is. De mentor kan de betrokkene toestemming verlenen deze rechtshandelingen zelf te verrichten.   3.Ten aanzien van andere handelingen dan rechtshandelingen betreffende de in het eerste lid genoemde aangelegenheden treedt de mentor, voor zover de aard van de desbetreffende handeling dit toelaat, in plaats van de betrokkene op.   4.De mentor geeft aan de betrokkene raad in hem betreffende aangelegenheden van niet-vermogensrechtelijke aard en waakt over diens belangen ter zake.   5.Verzet de betrokkene zich tegen een handeling van ingrijpende aard in aangelegenheden als in het tweede en derde lid bedoeld, dan kan die handeling slechts plaatsvinden indien zij kennelijk nodig is teneinde ernstig nadeel voor de betrokkene te voorkomen.   Vrij vertaald betekent dat het volgende. Mevrouw is op grond van het eerste lid onbevoegd een aantal specifiek benoemde rechtshandelingen plegen. Op grond van het tweede lid vertegenwoordigt de mentor betrokkene, tenzij die toestemming geeft om zelf die handelingen te verrichten. Volgens het derde lid treedt de mentor ook op bij andere handelingen, voor zover de aard van die handeling dat toelaat. Volgens het vierde lid geeft de mentor raad en waakt over de belangen ter zake. Tot slot zegt het vijfde lid dat als betrokkene zich verzet tegen een handeling van de mentor dat die alleen kan worden doorgezet indien zij kennelijk nodig is teneinde ernstig nadeel voor betrokkene te voorkomen.  Dat geschreven hebbende, zou ik zeggen dat een reis naar Spanje alleen verboden mag worden, als daarmee ernstig nadeel voor betrokkene wordt voorkomen. Op basis van wat je schrijft ben ik daar op voorhand niet van overtuigd. Immers je schrijft dat het beter is voor mevrouw, maar dat is nog geen ernstig nadeel.  Je zou kunnen overwegen om te bezien wat voor vangnet je nodig hebt om de reis toch door te laten gaan. En wat voor afspraken daarvoor nodig zijn. Ik geef toe dat laatste misschien lastig is als je schrijft over eigen koers varen en eigenzinnig zijn. Maar denk aan een locatie waar een Nederlandssprekende arts zit, goede reisverzekering, enz.  Kun je hier wat mee?  Met vriendelijke groet, PvG

[Auteur]

Berichten