[ARCHIEF] Familie informeren

[Beheerder]

Familie informeren
Vraag: Als Mentor en 1e contactpersoon, word ik op de hoogte gehouden van ontwikkelingen – op het gebied van de gezondheid etc. – van mijn klant. Ligt er voor mij een verplichting dat ik de familie van mijn klant van die ontwikkelingen op de hoogte te breng? Hoe zit het met de AVG en het delen van dit soort informatie met derden? Ook als is het familie.

Antwoord: B, dat is niet met een ja of nee te beantwoorden. Als de cliënt niet wil dat je de familie op de hoogte brengt en jij denkt ook dat het niet wenselijk is voor het welzijn van de cliënt, dan zou ik het niet doen.  Laatst heeft een rechter bij benoeming mij gevraagd de moeder op de hoogte te houden, dan doe ik dat ook, bovendien is het een harmonieuze verhouding. Bij de cliënten de hierin kunnen beslissen, neem ik hun mening mee in mijn besluit.  In principe hou ik 1 contactpersoon van de familie op de hoogte als de cliënt hier toestemming voor geeft en er een goede verstandhouding is.

Antwoord: Hoi B, In een van mijn casussen heb ik het zo geregeld dat familie geïnformeerd wordt, door de verzorging over hun familie, als zij daar om vragen bij hun bezoekjes. De verzorging informeert mij ook, alleen bij zaken waarin dit nodig is. Dus dit is vooral zorginhoudelijk. Niet voor aanschaf van kleding, toiletartikelen en dergelijke. Dit wordt door de familie opgepakt. Dit hebben we zo afgesproken tijdens een zorgplan bespreking. Tot nu toe werkt dit prima, en naar tevredenheid van alle betrokkenen. Mevr. zelf heeft i.v.m. dementie hier geen beslissing of mening over kunnen nemen of geven.

Antwoord: Collegae, ik kan het niet laten. De beantwoording van de gestelde vraag kan op basis van wet- en (interne) regelgeving plaatsvinden. Natuurlijk stemt die beantwoording in de praktijk vaak overeen met good practises van onze collegae. Toch verdient uitleg op basis van het eerste wat mij betreft de voorkeur. Bij de Toelichting op artikel 7 van het Besluit kwaliteitseisen staat het volgende. Bij het beheren van het dossier handelt de curator in overeenstemming met de Wet bescherming persoonsgegevens. In dat kader is de curator onder meer verantwoordelijk voor een zorgvuldige gegevensverwerking en geheimhouding (vgl. artikel 12 Wet bescherming persoonsgegevens). Dit betekent dat hij bijvoorbeeld geen gegevens aan derden mag verstrekken, tenzij dit voor de uitoefening van zijn taken noodzakelijk is. Bovenstaande geldt op grond van het derde lid ook voor bewindvoerders, met uitzondering van de zorgbehoefte en zorgverlening, en op grond van het vierde lid ook voor mentoren, met uitzondering van het tweede lid, onderdeel a, omtrent de vermogenstoestand. In onze eigen gedragscode staat onder het kopje Geheimhoudingsplicht: De mentor moet de vertrouwelijkheid en geheimhouding waarborgen. Hij zal al hetgeen hem uit hoofde van zijn functie in vertrouwen ter kennis komt of waarvan hij het vertrouwelijke karakter dient te begrijpen niet aan derden verstrekken, tenzij de wet of het belang van betrokkene zulks vereist. Als mentor hebben we dus geen verslagplicht of informatieplicht naar anderen dan de kantonrechter. Je kunt jezelf de vraag stellen hoever deze geheimhoudingsplicht reikt en in welke mate de mentor zich hierop kan beroepen. Dat is niet eenvoudig en sluitend te beantwoorden. Bepaalde taken van de mentor kunnen alleen goed worden uitgeoefend als volledige vertrouwelijkheid wordt geboden. Een geheimhoudingsplicht verbonden aan onze taakuitoefening voorziet in deze vertrouwelijkheid. De ruimte zit in de tekst van de toelichting in de zinsnede: tenzij dit voor de uitoefening van zijn taken noodzakelijk is en in de gedragscode tenzij de wet of het belang van betrokkene zulks vereist. Uiteraard moet je in voorkomend geval aan een redelijk denkend mens kunnen uitleggen waarom je in dat geval zonder toestemming van de cliënt toch informatie hebt verstrekt.  Als je bij de beslissing daarover aansluiting hebt gevonden bij de genoemde zinsneden, zit je denk ik goed. Succes!

[Auteur]

Berichten