Beslissen over orgaandonatie

[Beheerder]

Jessica van Kuyen: 

Ik krijg van sommige instellingen steeds dwingerder de vraag om te beslissen over orgaandonatie bij mensen die écht wilsonbekwaam zijn.

De mentor (en curator) staat genoemd in de wet om de beslissing namens de wilsonbekwame te maken, maar ik ben van mening dat dit een hoogstpersoonlijke beslissing is waar ik niets over wil en kan zeggen.

Artikel erover:
https://www.klik.org/nieuws/nieuws-item/t/veranderingen-met-de-nieuwe-donorwet-voor-mensen-met-een-verstandelijke-beperking

Hoe gaan jullie hiermee om? Ik wil eigenlijk kiezen om niet te kiezen. Het is niet aan mij en ik kan het de betrokkene niet vragen.

Nuances
– wanneer er familie is, vraag hen naar de wens
– wanneer betrokkenen enigszins kunnen communiceren, dan heb ik het erover.

Hermine Naves: 

Misschien heb je hier wat aan, dit is een stukje uit het laatste verslag vanuit het bestuur van een overleg van de expertgroep. In de concept aanbevelingen curatorschap, die op dit moment worden herschreven staat het volgende over orgaandonatie:

Per 1 juli 2020 is de Wet op de orgaandonatie in werking getreden. Weliswaar is in deze wet bepaald dat de wettelijk vertegenwoordiger voor de wilsonbekwame betrokkene mag beslissen (artikel 9 Wet op de orgaandonatie), maar als de wens van de betrokkene onbekend is, kan de curator hierover geen beslissing nemen. In dat geval geldt de hoofdregel dat een ieder recht heeft op de onaantastbaarheid van zijn lichaam (artikel 11 van de Grondwet). Het is niet de bedoeling dat de curator hier beslist naar zijn/haar eigen overtuiging. Na overlijden is het aan de nabestaanden om een beslissing te nemen, als de vraag van orgaandonatie op dat moment wordt opgeworpen.
Dit geldt ook voor mentoren, totdat er weer een herziening komt van de aanbevelingen voor mentoren.

Nog 2 aanvullende opmerkingen van mijn kant (HN):

Gaat het om orgaandonatie tijdens leven (bijv. een deel van de lever) en is je cliënt wilsonbekwaam ter zake, dan golden en gelden er allerlei aanvullende voorwaarden. Dit is in de nieuwe wet niet gewijzigd.

In gevallen waarin de betrokkene wilsonbekwaam is ter zake, de mentor niet beslist (want een hoogstpersoonlijke beslissing en bij overlijden eindigen je werkzaamheden als mentor) en er geen familie is om te beslissen, wordt iemand geen donor. In die zin is de wilsonbekwame dan toch beschermd.

Hopelijk kun je hier wat mee.

[Auteur]

Berichten