- Dit onderwerp bevat 5 reacties, 5 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 2 jaren, 5 maanden geleden door
.
-
Berichten
-
Ik ben sinds vorig jaar mentor van een meneer met dementie die op de pg-afdeling in een verpleeghuis woont, en mijn collega de bewindvoerder. Cliënt heeft een partner waar hij al lang een relatie mee heeft en heeft samengewoond (ongehuwd en geen geregistreerd partnerschap). Cliënt heeft kinderen uit vorige huwelijken. De verhouding tussen partner en kinderen is niet goed, vaak confrontaties als ze elkaar zien. Partner is het niet eens met bewindvoering en mentorschap, zij wil dit zelf doen. Zij is hierover in hoger beroep gegaan en de beslissing van de kantonrechter is dat het beter is dat wij als onafhankelijk mentor en bewindvoerder blijven. Ook heeft zij een klacht ingediend tegen de mentor en bewindvoerder bij de rechtbank en deze is ongegrond verklaard door de kantonrechter. In het eerste verpleeghuis waar cliënt woonde, kwam partner van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds op bezoek. Als de kinderen op bezoek kwamen waren er vaak conflicten tussen hen en de partner. Ook miste cliënt activiteiten door het vele bezoek van partner, zat hij veel op zijn kamer en heeft hij een keer aangegeven zijn partner minder te willen zien. Eind vorig jaar is cliënt verhuisd naar een ander verpleeghuis. Ik heb samen met het verpleeghuis een bezoekregeling opgesteld, dat partner mag komen tussen 13.30 en 16.30u. Partner is het hier niet mee eens. Pas heeft cliënt aangegeven dat hij zijn partner vaker wil zien. Daarom wil het verpleeghuis de bezoekregeling verruimen, dat partner bv. langer op bezoek mag komen. Ik vind dit prima, omdat cliënt zegt zijn partner vaker te willen zien en het gaat om zijn belangen. Binnenkort ga ik met het verpleeghuis nieuwe afspraken omtrent de bezoekregeling op papier zetten en zullen we deze met partner bespreken tijdens een afspraak.
Mijn vraag is of jullie ervaring hebben met soortgelijke situaties en weten in hoeverre een mentor juridisch gezien een beslissing mag nemen over de bezoekregeling, of dat die beslissing bij het verpleeghuis ligt.
Een verpleeghuis kan regels hebben rond het bezoek, bijv. niet later of eerder dan….uur. Daar dien je je in principe aan te houden.
Bezoekregels maken omdat partner anders te veel bezoek krijgt of omdat er anders bezoek komt dat met elkaar ruzie maakt is aan de mentor. Als mentor heb je het welzijn van je cliënt op het oog en je werkt vanuit het idee wat je cliënt had besloten als hij voldoende wilsbekwaam zou zijn. En daarbij hou je ook in het oog wat goed voor je cliënt is. Dus een optimale mix van tijd met zijn partner, tijd met zijn kinderen tijd voor rust en tijd voor deelname aan activiteiten in het verpleeghuis. Het is aan de mentor om daar in te sturen wanneer dat nodig is in het belang van je cliënt. Het is daarbij altijd goed om dit in goed overleg met de zorg te doen
Ik sluit me bij Minoek aan.
Jij beslist (zoveel mogelijk) in zijn belang. Het liefst in overleg met de begeleiding. Zodat iedereen die op bezoek wil komen daarvoor ook de gelegenheid heeft.Eens met Minoek. In jouw handelen als mentor ben je juridisch gezien diens vertegenwoordiger. M.a.w. Stel dat jij de client bent hoe zou je dan gehandeld willen hebben. Het antwoord is dat jij, alles overwogen en bevonden hebt, een beslissing neemt die in jouw ogen de beste is. Dan kom je bij het welzijn van jou(w) client. Als de uitgesproken wens is dat de partner meer voorrang zou moeten krijgen en de kinderen liggen dwars, dan kun jij zeker uit naam van de client een bezoekregeling afspreken. “Jullie komen eens in de twee weken op bezoek, Op zaterdag tussen 14.00 en 16.00 uur”. En dit soort afspraken kunnen nog strakker worden alleen in het belang van jouw client. Jij bepaalt als mentor, jij bent en vertegenwoordigt je client en stel je daarin niet te afhankelijk op.
Hartelijk dank voor jullie antwoorden!
Ik heb inmiddels vanuit een andere vergelijkbare casus informatie, waarin de rechter o.a. ook deze punten noemde in de uitspraak:
-instelling neemt beslissingen over de dagelijkse verzorging van betrokkene, zoals over de bezoekregeling tussen betrokkene en echtgenoot/partner, en bv over voorwaarden waaronder echtgenoot/partner eigenbereid eten mag meenemen. Mentor houdt zich hierbuiten, tenzij het belang van betrokkene anders vergt.
-als instelling nalatig is in de zorg voor betrokkene/geen recht doet aan belangen van betrokkene, dan ligt het op de weg van de mentor om in te grijpen.
-als echtgenoot/partner vindt dat zij onheus door de instelling wordt bejegend, zal zij rechtstreeks, zonder interventie van mentor, een klacht daarover bij de instelling kunnen indienen conform de daar geldende klachtenprocedure.
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.