NBPM is gefuseerd met Aegis per 1-1-25. Forums Ledenforum Wat mag binnen bevoegdheid mbt bezoek aan huis

4 berichten aan het bekijken - 1 tot 4 (van in totaal 4)
  • Auteur
    Berichten
  • #78557
    Vivian Melkebeke
    Deelnemer

    Beste mentoren,

    Ik heb jullie advies en ervaring nodig.

    Ik ga proberen casus uit te leggen.

    Betreft een 85 jarige vrouw. Mevr woont nog thuis en er is Alzheimer gediagnostiseerd. De oudste zoon is na zijn scheiding weer thuis gaan wonen. Man is overleden. Er zijn in totaal vier kinderen, die verdeeld in twee kampen ( 2-2) al jaren met elkaar strijden over van alles en nog wat. Deze strijd wordt uitgevochten over de rug van moeder en wel op een dusdanige manier dat er bijv. een  rechtzaak is geweest over de omgang met moeder.

    Rechter heeft mentorschap ( ik) en bwv uitgesproken nadat beide partijen een mentor en bwv hebben kunnen aandragen bij de rechter. Rechter heeft bwv van ene partij en mentor van andere partij gekozen.

    De inwonende zoon en een zus zijn het met een groot deel van de zorg niet eens: zij twijfelen aan de diagnose en 3 maal vastgestelde wilsbekwaamheid, zij twijfelen aan de noodzaak om structuur van moeder te behouden ( bijv bijna elke dag aankleden en verzorgen) zodat dit in haar gehouden blijft. Doel is natuurlijk van IEDEREEN om mevr zo lang mogelijk thuis te laten wonen omdat ze dat zelf ook wenst. Met name die zus vindt  het flauwekul dat er twee maal in de ochtend thuiszorg komt.

    Deze dochter zegt zorg regelmatig af, laat zorg niet binnen/ zegt tegen moeder dat ze zelf haar leven moet kunnen bepalen.

    De verwachting van de hulpverleners is dat de zorg in de ochtend veel beter haar werk kan doen wanneer deze dochter in de ochtenden niet langs komt.

    Mag je als mentor deze dochter “de toegang tot het huis van haar moeder ontzeggen in de ochtenden”, zodat de zorg haar werk ka doen?? En als dat mag… hoe te handelen wanneer de betreffende dochter dit verzoek niet opvolgt?

    Alvast bedankt

     

     

    #78714
    Denise Simonse
    Geblokkeerd

    Het maakt niet uit of moeder thuis woont of in een instelling. Dochter brengt de continuïteit van de zorg in gevaar. Je kunt met de zorgverlenende instantie afspreken dat de zorg afspraken alleen via jou lopen. Dus dochter uit de communicatie lijn halen. Ik heb zelf ook ouders de toegang tot hun kind ontzegd omdat zij een gevaar waren voor de zorg.  Jij bent wettelijk vertegenwoordiger. Dochter officieel in een brief  of in een gesprek de regels uitleggen. Ik zou een collega mentor vragen om samen met jou in gesprek te gaan met dochter. Vraag haar naar het waarom van haar gedrag richting haar moeder. Blijft zij doen wat ze doet dan zou ik een melding doen, van ouderverwaarlozing. Bij de wijkagent of veilig thuis.

    #78722
    Minoek Verdenius
    Geblokkeerd

    Als jij de mentor bent, dan heeft dochter absoluut niets meer te zeggen over het inzetten of afzeggen van zorg of behandeling. Ze mag wel haar mening geven, maar jij neemt de besluiten. Als dat niet werkt is de optie van Denise: dochter te laten weten dat ze in de ochtend niet bij haar moeder kan langskomen een optie. Maar blijft ze zich tegen jouw regels verzetten dan kan je in geval van nood de rechtbank bellen en zeggen dat dochter jouw verhinderd je mentorschap goed uit te oefenen en of de rechter deze dochter kan oproepen voor een gesprek om haar nogmaals uit te leggen wat jouw positie is en dat zij dat moet respecteren.

    #78732
    Irma Eikelboom
    Deelnemer

    Het blijft altijd schrijnend, als er vanwege conflicten binnen een familie er een onafhankelijk mentor benoemd moet worden.

    Als mentor kom je een complex familiesysteem binnen en wordt er van je verwacht, dat je de goede beslissingen maakt voor de persoon waarvoor je benoemd bent. Echter staat deze persoon niet op zichzelf. Er is altijd familie aan verbonden.

    In deze situatie is het extra bijzonder dat er zelfs een zoon in huis woont, een dochter in de buurt en dan nog een ‘de andere partij’ verder weg, die het niet met elkaar eens zijn.

    Een mentor kan voor de familie heel bedreigend zijn. Wie is zij? Wat gaat ze doen? Wat hebben wij als kinderen nog te zeggen? Het gaat tenslotte wel over hun moeder.

    Ik neem daarom altijd de tijd om ieders verhaal te horen. Deze kinderen kennen hun moeder al hun hele leven en er vanuit gaande dat zij ook allemaal willen dat het goed gaat met hun moeder, is het denk ik belangrijk om te horen, hoe dat er in hun ogen uitziet. Dit is iets wat ik als mentor meeneem.

    In dit verhaal krijg ik de indruk dat deze dochter, het mentorschap niet heeft geaccepteerd. Wellicht omdat haar nare zus het heeft aangevraagd en dat ze zelf liever mentor had willen zijn, of omdat ze niet wil dat iemand anders betrokken is of regie voert over het leven van haar moeder.

    Misschien heb je dit al wel geprobeerd, maar ik ben benieuwd wat haar verhaal is. Wat maakt het voor haar zo moeilijk om de zorg die nodig is voor het welzijn van haar moeder te accepteren?  Wat is in haar ogen goede zorg?

    Wellicht dat wanneer er een gesprek over ” de goede zorg aan haar moeder’, kan komen ze hier wat over kan zeggen. Het helpt vaak ook om erkenning te geven, dat het ook niet ‘normaal” is dat jij er als onafhankelijk mentor bent, maar dat ook jij het goede wil voor haar moeder. In een dergelijk gesprek kan je ook snel ontdekken of dochter een reëele kijk op de werkelijkheid heeft.

    Hopelijk, dat zij dan wat indamt en misschien kan inzien, dat de zorg die er nu is zo slecht niet is en zij als dochter nog steeds gezellig op de thee kan komen, maar dan als de verzorging weer weg is.

    Mocht dit lukken, dan hoef je niet direct op je bevoegdheden te gaan staan en omgangsregelingen te gaan organiseren.

    Heel veel succes!

     

4 berichten aan het bekijken - 1 tot 4 (van in totaal 4)
  • Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.